Proefstuk

Zoals ik al vertelde vind ik een salopette kleedje heel mooi.  Maar de dochter was vorig jaar helemaal niet overtuigd.  Dit jaar kreeg ik haar zover om mij er toch eentje te laten maken.

Ik vertelde jullie al over het mooie exemplaar dat ik maakte uit een super mooi stofje die ik kocht bij de stoffengalerij.

Maar ik maakte eerst een proefversie.  Uit gewone lichte jeans. Want ik vond niet direct het perfect model.  Ik besloot dus om, vooraleer een versie te maken uit een speciaal stofje, eerst eens te testen in een stof die al lang in mijn kast ligt. 

Ik gebruikte het patroon Selma uit de LMV. 

Ik heb er verschillende keren aan moeten knippen om het te krijgen zoals ik, of eigenlijk de dochter, het wou.

Vooral de rug is heel anders, smaller.  En ook de zijkanten zijn veel lager ingesneden.  Op de proefversie lieten we de zakken zoals het patroon het voorschreef.

Want die vonden we wel heel leuk.

Momenteel hangt het veel in de kast.  Ze zou het kunnen dragen met een dikke trui onder maar dan moeten we eens op zoek naar geschikte kousenbroeken. 

Tot later

Een idee dat niet werd wat ik dacht

Ik had een idee.  Een shirt voor Tessa.  Ik wou iets dat gekleed was maar geen blouse.  Ik wou werken met een rits op de rug en met een schootje want dat vindt Tessa leuk. Ik wou geruite stof, iets zachte maar zonder rek.  Gezien het moeilijk is om stof met zo’n specifieke eisen via een webshop te vinden besloot ik dus om naar een bakstenen winkel te trekken. Ik trok naar de Stoffengalerij   Dit is een redelijk jonge garagewinkel waar je 4 namiddagen per week kan snuisteren tussen massa’s mooie stofjes. 

Ik trok dus naar Westrozebeke met een duidelijk doel!  Op de website had ik een paar mogelijke stofjes gezien.  Ik wou ze echter ook zien en vooral voelen. En ik zag daar iets! Maar niet wat ik zocht.  Dit stofje had het juiste kleur, de juiste ruiten,  een extra in de vorm van gouddraad maar... er zat rek op.  Een rits was dus niet nodig bij zo’n stofje.  Het idee in mijn hoofd was niet te maken met dat stofje. Maar het niet meenemen was geen optie.  Dus... 

Ik nam genoeg mee om een kleedje te maken voor het geval Tessa er liever een kleedje van wou. Ik legde mijn idee uit aan haar en waarom het zo niet meer kon gemaakt worden.  En dus besloten we samen wat het wel zou worden. 

Ik maakte dit al een paar keer als T-shirt. Als basis gebruikte ik opnieuw de Samarreta uit I Love T-shirt. Deze keer werd het dus een shirt met lange mouwen.  Het schootje dat mocht wel blijven! Ik wou er wijde mouwen aan zetten maar dat is niet helemaal gelukt. Ik was een beetje te spaarzaam met de stof! 😉 

Tot later! 

Na lang zagen!!

Een salopettekleedje.  Dat vind ik zo mooi. En sinds vorig jaar is het terug helemaal in de mode. Maar de dochter moest er niet van weten.  Neen, niet mooi, stom, ouderwets, ...

Het lukt me niet om haar te overtuigen om mij er eentje voor haar te laten maken.

Een paar weken geleden stapten we binnen in de JBC en overtuigde ik haar om daar zo’n kleedje te passen.  En wonder boven wonder, ze vond het wel iets hebben. Ik stelde voor om er eentje te maken als test in een jeansstof die ik al lang heb liggen.  Als ze die leuk vond dan wou ik er nog een maken in een ribfluwelen stof.

In de LMV vond ik de Selma overgooier een mooi model om van te beginnen.  Toen die bijna klaar was paste ik het kleedje aan naar Tessa’s zin.  De zijkant is veel dieper ingesneden en het rugpand is smaller aan de bovenkant.  Toen ik het kleed en dus ook het patroon helemaal goed had besloten we om op zoek te gaan naar een mooi stofje om de overgooier nog eens te maken.

Op de website van de stoffengalerij vond ik dit mooie stofje. Een oud roze stofje met een schuine rib met de mooie naam: Rosalie.  Helemaal waar ik naar op zoek was.  Ik bestelde de stof en die lag twee dagen later al in mijn brievenbus! 

Doordat mijn patroon al helemaal in orde was kon ik het kleedje eigenlijk heel vlug in elkaar steken maar dat mocht niet zijn.  Ik knipte het kleed maar daarna moest het even blijven liggen.  Doordat Tessa deze maand eindelijk haar plechtige communie kon doen kwam ik wat in tijdsgebrek. 

Daarnaast kwam Tessa met nog een paar aanpassingen.  Deze keer wou ze een stikking op het voorpand en wou ze ook graag zakken hebben op het kleed in plaats dan de insteekzakken van de Selma.  Ok, dan maar! 

En zo geschiede het! En nu maar hopen dat ze het veel zal dragen! Want ik vind het super mooi! 

Tot later! 

Laatste strepen

Het tweede boek van Fran Vanseveren kwam uit.  Gezien ik erg enthousiast ben van de 2 andere “I Love” boeken gaf ik toe  aan mezelf en bestelde het derde boek in pre order. 

Toen het boek toekwam was ik erg tevreden.  Het is terug een pareltje.  De modellen erin vind ik heel mooi! Ik zag direct enkele modellen die ik wou maken.  Dus een geslaagde aankoop.  Ik mis er enkel een patroon in voor een bomber jacket.  Als sweater vind ik dat ook een leuk model. Maar de Delta kan je wel aanpassen tot een bombermodel.  We zien wel.

Als eerste model besloot ik de India te maken.  Met kap! Want dat vindt de dochter super!  

Ik kocht onlangs, naast de strepen voor mezelf ook strepen voor de dochter. Voor ik het boek ontving was ik er helemaal niet uit welk model ik wou gebruiken voor haar.  Maar de dag dat het boek toekwam tekende ik de India uit, knipte de stof en stak de sweater in elkaar.

Een succes want Tessa vindt hem geweldig! 

Stoere meid😍

Tot later!

Nog eens strepen

Je zou het niet zeggen als je mijn kleerkast bekijkt.  Vooral gezien de laatste tijd mijn kleerkast overspoelt wordt door nieuwe gestreepte sweaters. Maar ik hou eigenlijk niet zo van strepen.

Ik vrees altijd dat ik er iets dikker uit zal zien in strepen.  Daarom probeer ik strepen altijd verticaal te verwerken maar soms kan je het zo niet doen. Soms moeten ze gewoon horizontaal om mooi te zijn.

Ondanks mijn aversie voor strepen moet ik toegeven dat deze sweater een van mijn favorieten is geworden.

Ik vind vooral de kleuren combinatie heel mooi! 

Het patroon is de Boi uit I Love Sweaters. Natuurlijk!

De stof vond ik in de webshop van de Stoffenmadam.  Tijdens de solden neusde ik wat op de site. Ik had me voorgenomen om enkel stofjes uit de solden te kopen maar neen, dat lukte me niet. Ik kocht zelfs nog een tweede stofje ook strepen en ook niet in de solden. Zwak van mezelf! 😉😂 

Tot later!

Nieuwe liefde

Eind juni werd ik voor de 2 de keer meetje! 

Mijn zusje werd voor de 2de keer mama. We beloofden elkaar, vele jaren geleden, om van elkaars kind meter te worden. Zij is meter van mijn dochter maar van haar eerste kind werd ik geen meter. We hadden dat toen besproken.  Want, ja, we hadden elkaar een belofte gedaan.  Maar ik had er geen probleem mee om die plek toen af te geven.  Ik rekende er een beetje op dat ze nog een tweede kindje zou krijgen. 

Toen het zo ver was, was het wel moeilijk voor haar om zich aan haar belofte te houden.  Eigenlijk was het de beurt van iemand anders om meter te worden.  En opnieuw hebben we het besproken.  Maar deze keer kon ik haar niet zeggen: doe maar.  Want ik wou het zo graag.  Zij is mijn enige zus! En we komen zo super goed overeen.  Ik wou die extra link. Ik verzekerde haar dat ik niet boos zou zijn als ik het niet werd.   Maar haar zeggen dat ze iemand anders mocht vragen en dat het geen pijn zou doen, dat kon ik niet. 

Nu voel ik me wel een beetje schuldig dat ik die plek, die eer heb gekregen maar ik ben er zo gelukkig mee.  Want een 3de kindje, dat komt er waarschijnlijk niet.

Natuurlijk wou ik voor mijn metekindje een tenue maken. 

In de Poppy van dit voorjaar vond ik een leuk pakje.  Gelukkig stond het er in een heel klein maatje in want Jade is een kleine baby. Ik had nog een mooi lapje stof over waar ik vroeger voor grote broer Bas nog een pakje uit maakte.

Gelukkig dat het weer geschikt was voor dit pakje. 

En gelukkig dat ze erin paste.

Tot later

Strepenliefde

Ik wou al lang eens een kleedje maken met knopen over de hele voorkant.  Maar ik hou niet van knoopsgaten. Op een of andere manier moet er altijd wel een mislukken en dat bezorgt me stress! Ik stelde zo’n project dus keer op keer uit! Geen leuk model voor handen, niet juiste stof, geen juist aantal knopen! Stomme redenen! 

Dit jaar besloot ik ervoor te gaan. In de laatste edities van Fibremood stonden leuke patroontjes telkens met veel knopen aan.  En een angst is er om te overwinnen.  Daarbij komt dat dit over naaien gaat. Niemand zal sterven als het me niet lukt dus wat perspectief is wel op zijn plaats! 

Ik had niet alleen het ideale model op het oog maar ook het juiste stofje in mijn kast en je raad het nooit maar in de Veritas hebben ze knopen die bij dit geheel passen! 😉

Ik geef het direct toe. Ik heb wel wat gezweet tijdens het maken van de knoopsgaten.  Maar het is me gelukt om ze er allemaal juist in te krijgen.  Geen fouten, niets dat vastliep, zalig! 

Het patroon is van de Fibremood, de Joanne en die zit zoals de andere patronen die ik tot nu toe van hen maakte heel goed in elkaar.  Niet te moeilijk, het zit goed, spant nergens te veel.  Ik vreesde dat de decolleté te diep zou zijn maar ook dat zit goed.  Ik heb niets aangepast aan het patroon en ben heel tevreden! 

Zo mogen er nog passeren! 

En ondertussen maakte ik al een bijpassende mondmasker. 😂

Tot later

Een short om te fietsen

Op de webshop van Madeline de Stoffenmadam vond ik dit roestbruine linnen stofje. Ik vond het een ideaal stofje om er een short van te maken.   We gaan tegenwoordig vaker fietsen en dan is een short heel gemakkelijk.  Meestal heb ik dan een korte jeans short aan maar ik wou wel eens iets anders.

In de LMV van mei-juni 2015 zag ik de Scarlett short staan. Ik vond dit wel een mooie short.  Het leek mij een uitdaging om eens een rits te steken want dat heb ik nog nooit gedaan. Maar neen, deze short heeft knopen in de gulp.  Ook dat was een eerste keer maar net iets minder moeilijk, denk ik dan. 

Ik ben niet overtuigd.  De short zit heel goed.  Maar ik vind dat hij me niet zo goed staat. De kleur is ok, maar het model is misschien niet de beste keuze voor mij.  Aan mijn billen mocht hij misschien iets nauwer zijn.  Nu, ja,  misschien dat geen enkele short mij staat! Dat ligt niet aan de short maar aan hoe ik mezelf zie. 

Ik ga hem wel zo dragen.  Op de fiets is hij wel heel gemakkelijk.  En dat was de bedoeling.

Tot later!

Zonnige top

Eind vorige maand heb ik verschillende stukken voor Tessa gemaakt.  Jammer genoeg hebben we nog geen foto’s kunnen maken.  Dat is een taakje voor wanneer ze terug thuis is na het chiro kamp.  En dan zullen we erover bloggen. 

Er zit nog zo veel in mijn hoofd.  Stukken voor Tessa en voor mezelf.  Maar opnieuw komt er weinig uit mijn handen.  Ik vind de tijd niet voor de iets “grotere” projecten.  Een klein broekje voor mijn pasgeboren metekindje of een ieniemiene sweater. Dat lukt wel.  Ook mondmaskers maak ik momenteel aan de lopende band.  Maar het frustreert wel een beetje.  Die mooie stoffen in mijn kast geraken niet verwerkt. Al die kleedjes en shorts en shirts die ik wil maken.  Het komt er niet van! 

Vorig jaar maakte ik van dit zonnig stofje uit de vorige zomercollectie van SYAS een playsuit.  Ik had een klein lapje over.  Niet genoeg om een short uit te krijgen maar te groot om weg te doen.

Ik besloot te proberen er een shirt van te maken.  

Dus een crop top. Zo iets wat Tessa wel leuk vindt.  Die blote buik, daar is ze uiteindelijk toch niet helemaal niet van overtuigd maar de top ging toch niet uit. 

Als basis gebruikte ik de Majica uit I love T-shirts en die paste ik aan naar de stof die ik had.  

Zo, dat restje is ook weg!

Tot later

Girly sweater

Op Pinterest en Facebook zie ik vaak heel veel mooie sweaters passeren.  

En sweaters komen hier altijd wel te pas! Bij koud weer zeker maar bij warm week kan een sweater ook aangenaam zijn als het avond wordt. 

Ik kocht een tijd geleden bij de Stoffenmadam roze, licht grijze en donkergrijze sweaterstof.  En gezien colorblocking nog steeds met veel enthousiasme wordt onthaald kozen we om zo een nieuwe trui te maken.

We kozen voor licht grijs en roze.  Tessa vroeg heel uitdrukkelijk om zakken in of op de trui en dus regelden we dat ook.

Ik vind hem super mooi.  Wel echt meisjesachtig maar gelukkig heb ik een dochter die heel girly is! Tessa vindt hem ook geweldig!

Een succes!

Tot later.

Norma jurk

De Norma uit de Fibremood 9 vond ik direct al een heel mooi model.  Maar voor de dochter wou ik er een jurk van maken.  Ik zag dat een andere blogster, die ik heel erg bewonder, me voor was maar dat hield me niet tegen. 

Tessa had een paar dingen gezegd wat ze leuk vond en dus graag in een kledingstuk wou zien.  De wijde mouwen die heeft de Norma.  Maar wat ze ook heel graag wou was een rok met stroken die telkens iets wijder zijn.

Ik maakte de Norma dus korter en zette er 2 stroken aan van telkens 30 centimeter.  De onderste strook is anderhalve keer de bovenste strook in breedte. Ik kortte de mouwen ook een beetje in. Zo werd het kleedje toch een beetje zomers.

Het stofje kocht ik op het stoffencircus in Waregem.  Tessa vond het onmiddellijk heel leuk.  We kochten die mooie kleine witte knopjes in de Veritas.  Het sier lintje had ik nog liggen en moest er ook op van Tessa.  En het resultaat is echt mooi!

Begin juni werd Tessa 12 jaar.  Een feestje mocht toen nog niet. Maar een weekje later kwamen oma en opa en de tante en oom van Geert langs voor een klein feestje!  

Oma maakte een mooie kroon voor onze prinses en ze straalde! 

Gelukkige verjaardag, lieve schat!

Tot later!

Wat koudere dagen

Het is terug een beetje kouder.  En dus blijven de heel zomerse kleedjes even in de kast.  Maar Tessa heeft de smaak van kleedjes weer te pakken.  

Het is zot hoe weinig kleedjes van vorig jaar haar nog passen.  Dus was een snel klaar projectje wel op zijn plek.

Vorig jaar kochten we een kleedje zoals dit.  Korte mouwen, een kap en gemakkelijk zittend. Maar gezien het niet meer past maakte ik dus een nieuwe.

Als basis gebruikte ik de Boi uit I love Sweaters.  En met mijn cameo zette ik er een geweldig woord op!

Een succes! En dat in een namiddagje naaien!

Tot later.