Stokpaardje

Voor het schoolfeest dit jaar heeft Tessa een stokpaard nodig.  Deze hebben we jammer genoeg niet standaard in ons thuis dus startten we een zoektocht.  Een kleine navraag bij de collega's leverde ons 1 exemplaar op.  Tessa had echter al met de papa gesproken en deze had haar beloofd er een te maken. Super van papa maar hij rekende eigenlijk op mama voor het zware werk.  Papa zou de stok leveren. Mama was verantwoordelijk voor het produceren van de kop.

Tessa dook direct op de tablet om op haar favoriete app, you tube, te zoeken! Daarnaast neusde ze ook op pinterest. Tenslotte kwam ze naar mij met een heel aantal ideeën. Heel bruikbare inspirerende ideeën.

Het werkte heel aanstekelijk. Tessa heeft wel niet veel geduld dus de volgende morgen stond ze klaar om erin te vliegen.

Met restjes witte en bruine tricot, witte en paarse wol, een paar pareltjes en vol goede moed zetten we ons aan de taak om een paard te maken.

Tessa is tevreden! 

Op naar het schoolfeest!

Tot later!

Bloemen

Op het stoffencircus stond een klein kraampje met massa's lapjes stof.  Een vriendelijke dame riep: "uit te kiezen, lapjes van 1meter, 4€ voor 1 lapje, 3 lapjes voor een tientje!"  Nu hebben Hollanders de reputatie gierig te zijn maar af en toe vind je bij hen toch super koopjes.  Ze had allemaal andere lapjes mee. Voornamelijk katoentjes, van heel dunne tot stretch katoen. Na wat te neuzen en wat elleboog werk (niet van mij mag ik toevoegen) had ik 3 mooie stofjes in mijn handen. 

Twee van de drie kunnen dienen voor Tessa maar eentje niet. 

Nu is een meter stof echt niet veel dus was het toch even spannend om te zien wat ik eruit kon krijgen.  Sowieso iets zonder mouwen, en recht van model.

Vorig jaar maakte ik een kleedje na dat ik in de Bel & Bo had zien liggen.

Ik wou dat nog eens maken maar dit keer met een simpelder v-vormige uitsnijding in de halslijn.

Het patroon maakte ik uit het boek, "200 jurken" van Evelien Cabie, en paste ik aan naar mijn zin.

De laatste tijd heb ik heel wat jurkjes voor mezelf gemaakt. Voor Tessa maakte ik een paar sweaters en training broeken maar geen kleedjes meer. Nu wilt ze ook nog eens een nieuw kleedje! Gezien ze wel een paar nieuwe kleedjes kan gebruiken en gezien ik een paar toffe stofjes heb gekocht zullen we daar dus eens aan beginnen, he!

Tot later,

Queen Kinita

Dit kleedje maakte ik al een paar keer. Ik ga hem waarschijnlijk nog wel eens maken maar dit wordt mijn laatste blog bericht over dit model. Je kan tenslotte maar zo veel vertellen over één model.  

Het stofje kocht ik bij Mandemie in Ieper. Ik vond het zo'n mooi dessin. Het heeft iets oosters. De bedoeling was dan ook om een oosters aanvoelend kleedje te maken maar ik vond helemaal geen patroon naar mijn zin.  

Het stofje ligt ondertussen al een jaartje in mijn kast en ik besloot dan maar dit vertrouwde kleedje te maken.  De stof is redelijk dun dus kan je er niet zomaar alles mee maken.

Tot later,

Fonkelend resultaat

Zoals beloofd de resultaten van onze naainamiddag.

Mijn moeder doet de laatste tijd niet anders dan restjes van mij en haarzelf omtoveren tot kleedjes voor mijn metekindje Yuna. Ze heeft al een paar pareltjes gemaakt. En deze keer niet anders. Het patroon tekende ze zelf.  Het is nog niet helemaal af maar dat komt wel goed.

Ik maakte een training voor de dochter. Bij Verkempinck kocht ik een groene sweaterstof en een elastische band met pailletjes in blauwgroene tinten. Het kleur verander naargelang de licht inval. Tessa vond dat het leek op de kleedjes van K3 uit Ushuaia. 

Ik gebruikte terug de Rose Grey uit de ottobre voor de trui en voor de broek tekende ik een patroon van een van haar gekochte trainingsbroeken. 

Een succes, vindt Tessa!

Tot later,

Naainamiddag

De naaiclub waar we een paar keer naar toe gegaan zijn, mijn ma en ik, houdt in de vakantie altijd eens een naai dagje. Dat vind ik heel interessant maar tot nu toe konden we nooit gaan.

We besloten dan maar ons eigen naainamiddagje te houden. 

Ik begon direct na het eten en had al een sweater af tegen dat mijn moeder  aankwam.  Dit zomerse model is gemaakt van een heel lichte sweaterstof die ik bij Larlotte kocht.

En terwijl mijn dochter en ons neefje, die bij mijn moeder was, zich in de tuin aan het uitleven waren, waren ma en ik aan het knippen, meten, stikken en vooral overleggen. 

Zo leuk!!  Echt voor herhaling vatbaar.

Morgen laat ik jullie zien wat er zoal van onder onze naaimachine rolde! 

Tot later,

Charleston-achtig

Een tijdje geleden waren we op een maaltijd en daar liep een jong meisje rond met een, in mijn ogen, speciaal kleedje. Het was een marineblauw kleedje dat nauwaansluitend was met een lage rok.  Het was een soort jurkje dat ik nog niet veel had gezien maar dat ik direct heel mooi vond. De vraag die in mijn hoofd opkwam was in welke stof ik het zou namaken. 

Een jaar of 2 geleden kocht ik een rekbare jersey in een licht mintgroene kleur. Ik weet niet meer zeker waar ik het kocht, op de markt in Ieper of bij Mandemie.  Ik wist toen echter niet goed wat ervan te maken.  De stof is niet echt een kinderstofje dus bleef het even liggen.

Toen ik dat kleed van dat meisje zag wist ik dat het modelletje Tessa heel mooi zou staan en dat het stofje en het modelletje een prima combinatie zou zijn.

Er liggen nu geen afgewerkte stukken meer op mij te wachten dus besloot ik erin te vliegen.

Voor het patroon gebruikte ik het lijfje van de Sulka uit de ottobre van 6/2012 en lengde dat uit. De rok is een rechthoekige lap waar ik van voren en van achter 5 plooitjes in stak.

 

En hier zie, ik had gelijk! Ze ziet er zo leuk uit!! Al zeg ik het zelf!!

Tot later,