Een andere wind

Een aantal jaar geleden maakte ik een 4 tal broeken. Allemaal met hetzelfde patroon maar met telkens een klein detail anders.  Na die 4 creaties had ik het wel gehad met dat patroon en dus volgden er geen andere broeken meer.

Sinds vorig jaar kriebelde het weer om nog eens een broek voor mezelf te maken. Na een paar geslaagde exemplaren voor de dochter vond ik dat ik er terug voor mezelf eens ene moest fabriceren.  Ik ging dus op zoek naar een model dat ik graag zag en naar gepaste stof. 

Op een stoffenspektakel (of was het stoffencircus??) kocht ik een effen French Terry.  Mijn mama had mij overtuigt om uit de knip van maart 2018 de Pepe broek te maken.  Gezien een streep aan de zijnaad van de broek hip is besloot ik ook dat te doen en dus haalde ik al het nodige materiaal in huis.  Het patroon werd uitgetekend. Ik mat en vergeleek tot ik redelijk zeker was dat het in orde zou komen.  De stof werd gesneden en de broek werd in elkaar gezet.  Maar niet afgewerkt.

Want niettegenstaande dat ik het tussentijdse resultaat mooi vond sloeg de twijfel keihard toe!

Is het wel de juiste stof voor dat model? Is de kleur niet heel moeilijk combineerbaar?  Hoe zou de broek er nog uitzien na een paar uren dragen? Ik wist het allemaal niet meer en de broek bleef onafgewerkt liggen.  Zo lang zelfs, en jammer genoeg op de verkeerde plaats, waardoor je nu, als je heel goed kijkt een licht kleurverschil ziet. De zon heeft dit op zijn geweten maar ik ook door niet er aan te denken dat de zon toch wel sterk is!

Ik ben wel blij met het resultaat. Maar een tweede exemplaar komt er niet.  De broek zit wel goed, maar het kleur vind ik uiteindelijk geen zo’n goede keuze.  De streep is leuk en de zakken vind ik gewoonweg top. 

(Sorry trouwens voor de slecht foto, dat is het resultaat van zelf een foto te willen nemen van de zakken van de broek die je aan hebt!! 😂)

De stofkeuze was uiteindelijk ook geen zo’n geslaagde keuze.  Het blijft voor mij een trainingsbroek door de stof! En een trainingsbroek dat is om thuis rond te hangen maar niet om te gaan werken.  Jammer.

Op naar een ander project!

Tot later.

Slaapwel unicorn!

Mama! Ik heb geen slaapkleed!  Tot dat onrustwekkende besluit kwam mijn lieve dochter begin vorige week! En het moet gezegd zijn, ze heeft gelijk!  Er liggen een aantal pyjama’s en een aantal onesie’s in haar kast maar geen slaapkleedjes.  En gelet op haar voorliefde voor jurken en rokken is dat toch opmerkelijk.  

Ik was van plan daar ooit wel eens iets aan te doen.  In mijn stoffenkast ligt nog een heel mooi stofje maar daar heb ik ook een bijpassende stofje voor een pyamabroek liggen.  Die kon ik dus niet gebruiken.

Dit weekend bezochten mijn ma en ik het stoffenspektakel in Kortrijk.  Ik was er echt niet op zoek naar een geschikt stofje voor een slaapkleedje, maar ja, dan vind je vaak iets.  

Het stofje kostte 3,95€ per meter!  Het sprong mij verschrikkelijk in het oog. Het riep mij gewoon! En ik wist dat Tessa het heel mooi zou vinden! 

Opnieuw dacht ik om later eens een slaapkleedje te maken.  Maar het idee van dit nieuwe project liet me niet los! Ik was heel de tijd aan het nadenken over het modelletje en hoe het te maken, met wat te combineren, enz.... 

Ik moest er gewoon aan beginnen! En het kleedje vloog vanonder mijn machine!  Ik vond dit in al zijn eenvoud een heel leuk project! 

Ik gebruikte de castle prinses uit de ottobre van 4/2013 en paste deze aan naar mijn goesting!

In dit kleedje zal ze heel goed slapen, zegt zij!! Natuurlijk moest haar liefste knuffel mee op de foto. Boby vindt, volgens Tessa, haar slaapkleedje ook heel mooi.

Tot later!

Ahoy, schipper!!

Ik weet het, ik ging even geen sweaters meer maken maar dat lukt dus niet.  We gingen (mama en ik) vandaag naar het stoffenspektakel en kochten daar nog een paar leuke sweaterstofjes! Verwacht nog maar een paar blogs zoals deze. 😉

Op het stoffencircus van vorig voorjaar kocht ik dit leuke gestreepte marineblauw/witte zomerjogging.  Ik maakte er nog eens de Grey Rose uit de ottobre uit! 

Ik wou deze keer wel iets meer.  Een hippe tekst of afbeelding op de sweater leek me wel leuk!

Mijn cameo staat al weer eventjes stof te verzamelen. Ik besloot hem weer uit te halen en iets te snijden om erop te zetten.  Ik moet zeggen dat ik wel even heb moeten zoeken!  Het was al zo lang geleden dat ik ermee werkte dat ik even niet meer wist hoe ik een tekst moest bewerken en zo! Het was zelfs zo erg dat ik eventjes op you tube op onderzoek uit moest!  Maar uiteindelijk lukte het wel!

Ik heb nog wat stof over.  Er volgt nog een short om onder een rok te dragen. Zulke kan ik niet genoeg maken. In de zomer heeft Tessa altijd een short aan onder een rok of kleedje!

Op naar de volgende sweater!

Tot later!

Winterse bloemen

Lelastof verkocht uit en gezien ik er vroeg bij was had ik massa’s keuze.  Zo vond ik dit heerlijke bruine tricot stofje met kleine bloemen op.  (ja, weeral met bloemen! Mijn kleerkast is een zee van bloemen!)  Ik vond het direct heel mooi en wist onmiddellijk wat ik ermee wil maken.

De Matisse uit de ottobre van 2/2013 maakte ik al 2 keer.  Elke keer in een licht gekleurd stofje en met een driekwart mouwtje waardoor het kleedje geschikt is voor in de lente of op een frisse zomerdag.  Ik wou echter ook zo’n kleedje voor in de herfst of de winter.  Dus in een donkerder stofje en met lange mouwen.  

Et voila!!  Helemaal wat ik wou! De mouwen maakte ik wat wijder en het lijfje sluit niet zo heel goed aan zodat ik een zwierig en los kleed krijg.  Mogelijks past ik dat losse lijfje nog aan maar momenteel stoort het me niet.  Het zit super lekker. 

Met de sterke wind van vandaag is het wel wat moeilijk om fatsoenlijk te blijven maar dat neem ik erbij.  Door de rok heel goed vast te houden zorg ik ervoor dat niets te zien is wat niet mag gezien worden!  Hierdoor hebben we de foto’s inhuis genomen!

Tot later!

Zwier, zwierig, zwierigste

Zondag ging men we naar het stoffencircus en woensdag was ik al aan het naaien! Ik ben gewoon veel te blij met de mooie stofjes die ik kocht.  Hierdoor blijft het project waaraan ik bezig ben iets langer liggen.

Maar gezien Tessa wel nog een rok of twee kan gebruiken en ik stof mee had voor een rok met bijpassende sweater vond ik het wel gerechtvaardigd om er in te vliegen. 

Zoals ik al schreef is een rok maken redelijk saai.  Een stroken rok maken is dat niet! Deze is niet in een twee drie klaar.  Er komt wel wat denkwerk aan te pas, en wat meten en rekenen! En rimpelen en oppassen wanneer je hem in elkaar zet!

Ik maakte de stroken wel heel lang! De volgende zal met wat minder stof zijn. Dan zal ik veel minder moeten rimpelen en zal het rokje wat minder wegen! 😉

Tis nogal een zotte mie! Maar ze was heel enthousiast over haar nieuwen tenue! 

De trui is terug de Grey Rose uit de Ottobre en voor de rok gebruikte ik het patroon van IeneMiene ‘Once upon a party’ .

Tot later!