Mijn zusje werd voor de 2de keer mama. We beloofden elkaar, vele jaren geleden, om van elkaars kind meter te worden. Zij is meter van mijn dochter maar van haar eerste kind werd ik geen meter. We hadden dat toen besproken. Want, ja, we hadden elkaar een belofte gedaan. Maar ik had er geen probleem mee om die plek toen af te geven. Ik rekende er een beetje op dat ze nog een tweede kindje zou krijgen.
Toen het zo ver was, was het wel moeilijk voor haar om zich aan haar belofte te houden. Eigenlijk was het de beurt van iemand anders om meter te worden. En opnieuw hebben we het besproken. Maar deze keer kon ik haar niet zeggen: doe maar. Want ik wou het zo graag. Zij is mijn enige zus! En we komen zo super goed overeen. Ik wou die extra link. Ik verzekerde haar dat ik niet boos zou zijn als ik het niet werd. Maar haar zeggen dat ze iemand anders mocht vragen en dat het geen pijn zou doen, dat kon ik niet.
Nu voel ik me wel een beetje schuldig dat ik die plek, die eer heb gekregen maar ik ben er zo gelukkig mee. Want een 3de kindje, dat komt er waarschijnlijk niet.
Natuurlijk wou ik voor mijn metekindje een tenue maken.
In de Poppy van dit voorjaar vond ik een leuk pakje. Gelukkig stond het er in een heel klein maatje in want Jade is een kleine baby. Ik had nog een mooi lapje stof over waar ik vroeger voor grote broer Bas nog een pakje uit maakte.
Gelukkig dat het weer geschikt was voor dit pakje.
En gelukkig dat ze erin paste.
Tot later
Geen opmerkingen:
Een reactie posten