Nog een trainingspak

Ik heb er nog maar pas over verteld in mijn vorige blog en zie hier...  de volgende good old basics uit de ottobre 4/2017 is klaar! Deze keer met een kap en opzetzakken.

De stof kocht ik in Modestofjes te St. Niklaas.  Eigenlijk ging ik hiermee een kleed maken, met over de rok een mintgroene voile met pareltjes op.  Die voile zal later voor iets anders moeten dienen want ik heb geen stof over.  

Ik maakte er ook een jogging broek bij.  Tessa vindt het superleuk om op een vrije dag rond te hangen in een gemakkelijk “huispak”.  En natuurlijk om naar de dansles te gaan.  

Er zijn in de dansles een paar meisjes die een trui van de dansschool hebben waar dan hun naam op hun rug staat.  Zo’n trui kopen zag ik niet zitten maar er zelf een maken dat leek me wel iets! 

Naast haar naam heb ik een paar sterretje gezet.  Die maakte ik met een pons uit Tessa’s knutselbak.  Iets wat ze nooit meer gebruikt. Die sterretjes waren wat aan de kleine kant maar ik had er nog een paar liggen die ik op het stoffenspektakel kocht. Die waren ietsje groter en dus een mooie aanvulling.

Op het voorkant zette ik nog een patch.  Ik denk dat ik die eens in de bel&bo kocht. Maar het kan ook op het stoffenspektakel zijn geweest.

En in de Veritas kocht ik ringetjes om gaatjes in stof te maken om het lint in de kap door te halen.  Ik vond het wel spannend om zo’n gaatje te maken. Maar het is heel gemakkelijk op zo’n ringetje erin te slaan en ik vind het resultaat mooi en net.

Tessa blij, mama blij.

Tot later

Goed voornemen

Begin van het jaar heb ik mij voorgenomen om wat meer zelfvertrouwen te hebben.  Om niet meer eindeloos te twijfelen aan mijn kunnen. En dan na het twijfelen het uiteindelijk toch niet te maken.

Een paar maand geleden maakte ik voor het eerst een sweater vest voor Tessa.  Op 29/11 schreef ik erover in mijn blog, “bomber-allures”.  Het patroon kwam uit de ottobre van 4/2017.  Maar toen durfde ik de zakken niet toe te voegen.  Ik was een beetje ongerust of het wel zou lukken en wou er niet te lang mee bezig zijn.  Achteraf had ik er wel wat spijt van.  Met zakken is de vest net iets meer af! 

Dus moest ik hem nogmaals maken maar deze keer MET zakken.  

In de Framalo vond ik dit leuke stofje.  Grijze wafeltjes met vlekken op in roze en geel en wit.  Heel mooi en niet te kinderlijk voor een flinke meid van 9jaar.  Ik kocht er fuchsia boordstof bij en een fuchsia rits.  

Ik vermande mezelf en stropte mijn mouwen op.  Geen excuses meer.  Ik kan dit!!

En zie!! Een groot succes. En een tevreden dochter.

En de volgende zit al in de pijnleiding.  Deze keer met opgezette zakken en een bijhorende training broek. 

Tot later!

Handy Rianne

Neen,  hiermee bedoel ik niet dat ik een handige Rianne jurk uit de LMV heb gemaakt.  😂 alhoewel deze creatie heel gemakkelijk zit! 

Ik vond de Rianne jurk uit de LMV van 2/2015 een mooie model.  Een sweaterjurk is in de mode en daarnaast vind ik dat wel tof en comfortabel zitten.  

In de Framalo te Houthulst vond ik een leuke sweaterstof in een oud roze tint. 

Het bovenpand van de Rianne zag ik eigenlijk niet zo zitten.  Het is een wijd model met aangezette mouwen.  En daar was ik niet zo van overtuigd.  Daarom heb ik de handy pocket uit de ottobre (5/2017) eraan gezet.  Dat is een gewone trui met normale mouwen eraan.  Ik heb deze al een paar keer gemaakt en weet dus dat hij goed zit.

En ja, hij zit dus heel comfy.

De lengte bepalen had wel wat voeten in de aarde.  Ik heb hem eerst heel lang aan elkaar gezet (de rok en de trui) en tot 2 keer toe ingenomen tot hij juist was.  Wat omslachtig maar op die manier is hij niet in een keer te kort.

Tot later 

Met hartjes

Eind vorig jaar had ik precies een voorkeur voor marine blauw.  Ik heb zeker een maand niets anders dan kledij in die kleur gemaakt.  Ik maakte twee kleedjes voor mezelf, 2 kleedjes voor Tessa en een sweater voor Bas.

Ik heb wel nog niet over alles geblogd. Een van de kleedjes voor mij is zelfs nog niet klaar. Er moet nog voering in de rok. Dat wordt een tussendoortje. En we zien wel of ik hierover nog eens blog.  We willen niet eentonig worden! 😉

Het laatste kleedje dat ik voor Tessa maakte in donkerblauw is een tuniek uit de ottobre 6/2011, de stripy lines.  Ik maak deze jurk/tuniek ongeveer een keer per winterseizoen.  Momenteel heb ik hem al een 4 keer gemaakt maar we blijven het een leuk model vinden.  De stof kocht ik op het stoffencircus te Waregem.  Om het donkere kleur wat te breken deed ik een strook donker fuchsia tussen het lijfje en de rok en op de linkerschouder naaide ik wat hartjes in dezelfde kleur.

Het is een lekker dikke stof dus in koude tijden een vaak gekozen kleed. 

Ik had natuurlijk nog wat stof over.  In combinatie met de sweater stof waarmee ik een paar maand geleden voor mezelf een sweater maakte, maakte ik nog een sweater voor Bas.  Het is zo leuk om mijn restjes te verwerken in dingen voor hem.  En I love sweaters!  Dus een meer of minder in elkaar steken, daar komt het niet op aan.

En zie, is hij niet super schattig!!

Tot later.

Het nieuwe jaar

De laatste dagen zie ik ene blog na de andere passeren met een soort van overzicht van het voorbije jaar.  Ik vind dat super om zo eens te zien wat deze bloggers allemaal hebben gepresteerd het voorbije jaar.  Zelf zou ik ook wel zo’n overzicht willen presenteren maar ik denk dat ik dat beter in de loop van het jaar wat moet bijhouden wat ik doe om dan zo’n overzicht te kunnen maken.  En dat heb ik dus niet echt gedaan.  Maar een van mijn goede voornemens is dus om in mijn bullet journal een lijstje bij te houden van mijn creaties.  Dan probeer ik om volgend jaar een blog te schrijven over de projecten waar ik het meest trots op ben.

Ondertussen heb ik nog een goed voornemen en dat is om vlugger projecten af te werken.  Vandaag heb ik 2 projecten van vorig jaar afgewerkt.  

Af en toe begin ik aan iets en krijg ik dan de kriebels en koud water vrees! Dan begin ik te twijfelen aan het idee, aan het project en aan mezelf.  En soms maak ik iets en heb ik dan iets tekort waardoor het onafgewerkt blijft liggen.  Tot mijn grote frustratie in beide gevallen.

Bij dit eerste project had ik boordstof te kort.  Ik zocht in verschillende winkels maar vond geen passend kleur.  Maar mijn dochter kwam uiteindelijk met een oplossing.  Of, hoe je vast kan geraken in je eigen gewoontes.

Een kap dus.  Had ik helemaal niet aan gedacht maar toch zeker een heel goede oplossing!  En Tessa vindt dit geweldig. Maar dat zie je waarschijnlijk wel aan haar poses! 

Over het andere project vertel ik later nog eens.  Eerst zorg ik voor een paar foto’s.

Tot later!