Bomber-allures

Deze moest een bomber jacket worden.  In de ottobre van 4/2017 stond een heel leuk model.  Het stond erin voor kleine meisjes en wat grotere meiden. En je kon kiezen tussen 2 soorten zakken.  Degenen die je op de trui zet en degenen waarbij je je handen in je trui steekt.  Zij noemen het ding echter geen bomber jacket maar een sweater vest. En die benaming past beter, vind ik.  Een echte bomber wordt gemaakt uit heel andere stof. Meer voile met een tricot voering. 

Op het stoffenspektakel van vorig jaar kocht ik een mooi donker grijze sweaterstof met gekleurde glittering op.  Die besloot ik te gebruiken.

Ik heb de zakken wel niet gebruikt.  Waarom? Omdat de stof redelijk dik is en ik vreesde dat het niet zo mooi zou ogen.  En omdat ik maar niet kon beslissen welke zakken ik zou gebruiken. Opzetters of instekers.  Het zijn er dus geen geworden.  Tessa zelf heeft er geen erg in. Zakken in kledij zorgen er ook voor dat er altijd van alles van kleine prutsen mee naar huis komen, dus dit is ook een tactische overweging om er geen te steken.  Maar ik vind het wel jammer.  Misschien dat die zakken er nog in komen. Instekers dan. Want voor opzetters is het te laat.

De foto’s werden vroeg in de morgen, voor ze naar school moest, genomen. Je ziet het een beetje aan haar gezicht. De morgen is niet haar favoriete tijd van de dag.  En het was koud. Dus bleven haar handen in haar mouwen zitten! 😉

Tot later.

Sweaterzacht

Ik maak meer dan dat ik over blog.  De tijd steken in creaties gaat mij vaak vlotter af dan tijd steken in een blogbericht.

Meer nog, het denken over een blogbericht gebeurt vaak ‘s nachts, in mijn bed, wanneer ik eigenlijk moet slapen.  Dan bedenk ik vaak inspirerende teksten die ik me niet meer goed herinner wanneer ik ‘s morgens wakker word. Frustrerend!

Maar dus, zoals ik al zei, ik maak veel maar ik bericht niet altijd erover. Meestal omdat het weer over hetzelfde gaat en ik ga ervan uit dat jullie niet echt zitten te wachten op nog een blog over hetzelfde.  Maar dan bedenk ik me dat die creaties toch ook wel het vermelden waard zijn.  Misschien in een bericht over verschillende gelijkaardige creaties? Kijk,  zo gaan we dat eens doen! 😁

Dat ik ervan hou om sweaters te maken dat weet iedereen ondertussen al.

Een paar weken geleden maakte ik er een paar.  Voor mezelf, voor de dochter en voor kleine Bas.

Voor mezelf vond ik in de laatste ottobre (5/2017) Handy Pocket een leuk model. Ik gebruikte de zakken wel niet want ik had een ander plan. Voor Basje vond ik ook een leuke sweater genaamd, Lil’ Bear uit de Ottobre van 4/2016.

Voor Tessa wou ik eens een model gebruiken die ik al een tijdje op mijn verlanglijst heb staan.  De shy eyes uit de ottobre 6/2016.  Hij geraakt wel maar niet afgewerkt.  Daarvoor heb ik niet het juiste kleur boordstof.  Maar dat lossen we wel op. 

De ster kocht ik op het stoffenspektakel in Kortrijk van fashion design products. Een geen leuke webshop uit Nederland die verschillende applicaties verkoopt om je kledij mee op te leuken!

Tot later.

Naainamiddagje met de kids

Lea, ons nichtje , is een heel leuk kind.  Vrolijk, nieuwsgierig en creatief.  Ze houdt ervan om iets te maken. Puzzels, schilderijen, knutselwerkjes,...  Ze is mijn mans petekind en een jaar jonger dan Tessa.  Hierdoor is ze Tessa’s lievelingsnicht. ( dat is ook logisch want er heeft maar 2 nichtjes en Yuna is nog maar 2 jaar. Te jong voor Tessa)

Maar Lea is dus creatief en wanneer ze op bezoek komt en ik ben aan het naaien vindt ze dat heel fascinerend. Met patroontjes en spelden, met stofjes, schaar en de naaimachine  iets maken dat je dan kan dragen, lijkt haar leuk.

Vorig jaar ging zij en Tessa nog naar een naai namiddag in de kinderbrouwerij.  Maar daar moesten ze vooral knippen en plakken dus dat was niet echt een succes.  Zelf ben ik niet zo’n geduldige lerares voor Tessa dus was ik een beetje onwillig om haar iets te proberen te leren.  Maar Tessa zaagt ook al lang om eindelijk eens zelf iets te mogen maken dat ik het er maar op waagde. 

In het verleden maakte ik al eens een paar dingen voor Lea.  Een playsuit voor in de zomervakantie, een onesie pyjama voor haar en haar broer en een zomerjurkje of 2 maar zo iets leek mij iets te veeleisend voor mijn uithoudingsvermogen . Ik besliste dan maar om een sweater met hen te maken. Elk hun eigen sweater maken zagen zij ook super zitten.  

Nu het kouder gaat worden wou ik het niet meer langer uitstellen en dus spraken we op een goeie zaterdag namiddag af.

Zoals ik al vreesde werden mijn zenuwen danig op de proef gesteld.  Maar ik sloeg me erdoor heen.  Vooral wanneer ze op de machine begonnen werd het af en toe spannend.  Toen Tessa het op haar heupen kreeg omdat ik Lea volgens haar meer hielp dan haar werd ik toch eventjes chagrijn.  Maar ook daar sloeg ik me erdoor heen. 

De afwerking deed ik zelf. Tegen dan waren ze allebei heel blij met hun inspanningen. Dus de boordstof aan de hals, mouwen en onderaan deed ik zelf.  

Het resultaat is super.

Lea maakte de rose grey uit de ottobre van 4/2015.

En Tessa maakte de simpel plain uit de ottobre van 6/2014.

 

Voila, twee tevreden meisjes!

Tot later.

Artistieke vlekken

Na de pyjama met magische eenhoorns werd het andere stofje ook verknipt en verwerkt!  Een kleed dit keer, met een zwierige rok want zo een hangt er niet meer in haar kleerkast. 

Ik gebruikte terug de skula tricotjurk uit te ottobre 6/2012.  Mijn ideale basis om mijn fantasie op los te laten.

Gezien franjes en ruches nog steeds in de mode zijn wou ik daarmee iets doen.  Na wat brainstormen besloot ik om te werken met twee stroken die ik schuin over het lijfje zou laten lopen.   Zoals gewoonlijk moest ik eens een tijdje nadenken, meten, twijfelen, hermeten,...  tot ik helemaal zot van mezelf werd en er de schaar in zette.  Met positief resultaat. (wat jammer genoeg niet altijd het geval is) 

Ook de lengte en de breedte is vaak een hoofdbreker.  Tessa wordt ouder en groter maar ik ben soms een beetje te lui om mijn patroon opnieuw over te tekenen (herkenbaar???).  Gezien dit patroon toch al bijna 3 jaar meegaat besliste ik om toch maar eens het lijfje en de mouw opnieuw uit te tekenen.  Deze keer een 140 i.p.v. een 110.  Erg, hè!  Dat zijn 4 maten groter. Maar het positieve is dat ik toch weer een jaar of twee gerust ben. Hoop ik. Tenzij ze het model volgend jaar volledig afschrijft.  Het haar negen jaar vindt ze kleedjes wel leuk maar een broek en een toffe trui of blouse vindt ze tegenwoordig ook hip.  Mama zal dus toch nog moeten leren blouses maken! 😳

De stof is er trouwens een uit de QjuTie kids collectie.  Dat vergat ik vorige keer te vermelden.

Op de foto’s kan je de ruches niet goed zien maar ze zijn er wel en Tessa vindt ze heel leuk!

Tot later!

Magische eenhoorns voor mooie dromen

Een paar maand geleden kocht ik op de website van Modestofjes een heel leuke french terry met gouden bosdieren op.  Op hun site stond vermeld dat ze nog veel meer stofjes hadden in hun winkel in St-Niklaas.  Heel verleidelijk!  Toen mij moeder aandrong op een shopping dagje met haar 2 dochters zag ik mijn kans en stelde voor om naar het Waasland shoppingcentrum te gaan.  Ja, dat ligt in St-Niklaas dus was het een makkie om eerst eens de winkel van Modestofjes met een bezoekje te vereren!  En gezien mama ook graag naait en stofjes koopt was zij hier ook direct voor te vinden! 

Wat een toffe en mooie winkel is me dat, zeg!  Overzichtelijk, ruim en heel belangrijke met heel veel mooie stofjes.  Gevolg dat ik weeral voor de verleiding bezweek en (veel) mooie stofjes kocht.  Dat Tessa mee was hielp ook niet echt want ook zij vindt stofjes leuk en heeft direct voorstellen over wat mama moet maken uit die mooie stofjes. 

Ik kocht 2 lappen uit dezelfde collectie.  Een donkerblauwe basis met gekleurde vlekken op en de andere met dezelfde basis maar met gekleurde eenhoorns op.  Ideaal voor een pyjama!  Tessa vindt My Little Pony leuk en dit trekt het een klein beetje op!

Ik gebruikte voor de broek een patroon voor een trainingsbroek en voor de vest die van een gewone sweater.  Het vest maakte is weer kort en zette er een schootje aan.  (Hierbij lieten we ons wat inspireren door andere heel bekende pyjama’s).

Terug een heel gelukkige dochter.  

Tot later.