Proefstuk

Zoals ik al vertelde vind ik een salopette kleedje heel mooi.  Maar de dochter was vorig jaar helemaal niet overtuigd.  Dit jaar kreeg ik haar zover om mij er toch eentje te laten maken.

Ik vertelde jullie al over het mooie exemplaar dat ik maakte uit een super mooi stofje die ik kocht bij de stoffengalerij.

Maar ik maakte eerst een proefversie.  Uit gewone lichte jeans. Want ik vond niet direct het perfect model.  Ik besloot dus om, vooraleer een versie te maken uit een speciaal stofje, eerst eens te testen in een stof die al lang in mijn kast ligt. 

Ik gebruikte het patroon Selma uit de LMV. 

Ik heb er verschillende keren aan moeten knippen om het te krijgen zoals ik, of eigenlijk de dochter, het wou.

Vooral de rug is heel anders, smaller.  En ook de zijkanten zijn veel lager ingesneden.  Op de proefversie lieten we de zakken zoals het patroon het voorschreef.

Want die vonden we wel heel leuk.

Momenteel hangt het veel in de kast.  Ze zou het kunnen dragen met een dikke trui onder maar dan moeten we eens op zoek naar geschikte kousenbroeken. 

Tot later

Een idee dat niet werd wat ik dacht

Ik had een idee.  Een shirt voor Tessa.  Ik wou iets dat gekleed was maar geen blouse.  Ik wou werken met een rits op de rug en met een schootje want dat vindt Tessa leuk. Ik wou geruite stof, iets zachte maar zonder rek.  Gezien het moeilijk is om stof met zo’n specifieke eisen via een webshop te vinden besloot ik dus om naar een bakstenen winkel te trekken. Ik trok naar de Stoffengalerij   Dit is een redelijk jonge garagewinkel waar je 4 namiddagen per week kan snuisteren tussen massa’s mooie stofjes. 

Ik trok dus naar Westrozebeke met een duidelijk doel!  Op de website had ik een paar mogelijke stofjes gezien.  Ik wou ze echter ook zien en vooral voelen. En ik zag daar iets! Maar niet wat ik zocht.  Dit stofje had het juiste kleur, de juiste ruiten,  een extra in de vorm van gouddraad maar... er zat rek op.  Een rits was dus niet nodig bij zo’n stofje.  Het idee in mijn hoofd was niet te maken met dat stofje. Maar het niet meenemen was geen optie.  Dus... 

Ik nam genoeg mee om een kleedje te maken voor het geval Tessa er liever een kleedje van wou. Ik legde mijn idee uit aan haar en waarom het zo niet meer kon gemaakt worden.  En dus besloten we samen wat het wel zou worden. 

Ik maakte dit al een paar keer als T-shirt. Als basis gebruikte ik opnieuw de Samarreta uit I Love T-shirt. Deze keer werd het dus een shirt met lange mouwen.  Het schootje dat mocht wel blijven! Ik wou er wijde mouwen aan zetten maar dat is niet helemaal gelukt. Ik was een beetje te spaarzaam met de stof! 😉 

Tot later!