Maar Lea is dus creatief en wanneer ze op bezoek komt en ik ben aan het naaien vindt ze dat heel fascinerend. Met patroontjes en spelden, met stofjes, schaar en de naaimachine iets maken dat je dan kan dragen, lijkt haar leuk.
Vorig jaar ging zij en Tessa nog naar een naai namiddag in de kinderbrouwerij. Maar daar moesten ze vooral knippen en plakken dus dat was niet echt een succes. Zelf ben ik niet zo’n geduldige lerares voor Tessa dus was ik een beetje onwillig om haar iets te proberen te leren. Maar Tessa zaagt ook al lang om eindelijk eens zelf iets te mogen maken dat ik het er maar op waagde.
In het verleden maakte ik al eens een paar dingen voor Lea. Een playsuit voor in de zomervakantie, een onesie pyjama voor haar en haar broer en een zomerjurkje of 2 maar zo iets leek mij iets te veeleisend voor mijn uithoudingsvermogen . Ik besliste dan maar om een sweater met hen te maken. Elk hun eigen sweater maken zagen zij ook super zitten.
Nu het kouder gaat worden wou ik het niet meer langer uitstellen en dus spraken we op een goeie zaterdag namiddag af.
Zoals ik al vreesde werden mijn zenuwen danig op de proef gesteld. Maar ik sloeg me erdoor heen. Vooral wanneer ze op de machine begonnen werd het af en toe spannend. Toen Tessa het op haar heupen kreeg omdat ik Lea volgens haar meer hielp dan haar werd ik toch eventjes chagrijn. Maar ook daar sloeg ik me erdoor heen.
De afwerking deed ik zelf. Tegen dan waren ze allebei heel blij met hun inspanningen. Dus de boordstof aan de hals, mouwen en onderaan deed ik zelf.
Het resultaat is super.
Lea maakte de rose grey uit de ottobre van 4/2015.
En Tessa maakte de simpel plain uit de ottobre van 6/2014.
Voila, twee tevreden meisjes!
Tot later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten