zondag 5 oktober 2014

5 oktober 2014


Een luie zondag in de zetel, ... of toch niet helemaal?

Tessa ging vandaag voor de eerste keer naar de Chiro.  Eindelijk was ze groot genoeg!  Ze wou twee jaar geleden al mee op kamp en mijn uitleg dat ze te klein was vond ze maar niets.  Dus toen de Chiro meisjes aan de deur stonden met de vraag of ze lid van de Chiro wou worden, was haar antwoord volmondig ja.
Als oud leiding had ik er natuurlijk niets op tegen.
Dat is het voordeel van in de parochie blijven wonen waar je zelf bent opgegroeid.  Je kind gaat naar dezelfde school, dezelfde speelpleinwerking en nu dus ook naar dezelfde jeugdbeweging.  Alles is zo lekker vertrouwd.

Ik ben redelijk actief in onze parochie.  Ik zit in het bestuur van de Femma, in het bestuur van de speelpleinwerking en ik ben leesmama op school (wel alleen maar de woensdagvoormiddag).  Gelukkig dat ik maar 4/5den werk anders zou ik het allemaal niet kunnen doen.  Mijn man is zelfstandig en dus komt ze zorg voor ons dochter bijna volledig op mij terecht.  Misschien is het dus wel een zegen dat we maar 1 kind hebben...  (maar niet echt, ...)

Sinds woensdag staat mijn naaigerief allemaal op de tafel in de living.  Ik was vast van plan om zaterdag, zondag namiddag en morgen, maandag wat te naaien.  Het is half gelukt.  Zaterdag heb ik wel wat kunnen doen.  Tessa en ik hebben ook cakejes gebakken en een spelletje monopolie gespeeld.  Ze was duidelijk niet in de mood om zich alleen bezig te houden.

Ik toon later deze week nog eens wat ik heb gemaakt.  In de hoop dat ik morgen het laatste kleedje voor Tessa kan afwerken.

Deze week heb ik terug een van mijn lievelingskleedjes kunnen dragen.  Het is een kleedje met lange mouwen.  De stof vond ik twee jaar geleden (denk ik) op de markt.  Ik vond de kleur en het motiefje direct super leuk.  Met cowboyboots eronder voel ik me direct een cowgirl die gaat stappen.
Ik heb het later nog eens gemaakt in een andere stof maar doordat die slof veel meer doorging is het niet zo mooi gelukt en heb ik dat kleed nooit zo veel gedragen.

Het patroon is er eentje uit de knip.



groetjes
Kinita

1 opmerking:

Huispak

We zitten tegenwoordig veel thuis.  Thuiswerk, thuisonderwijs, afkoelingsweek, quarantaine en gewoon thuis chillen want er is toch nergens i...