dinsdag 7 juni 2016

Een week later

Een 14-tal dagen geleden had ik een afspraak bij mijn goeie vriend de gyneacoloog. Niet direct het leukste doktersbezoek voor ons vrouwen. Maar ik was al een tijdje niet geweest dus het moest.
Niet dat ik in het verleden hem niet veel heb gezien. Integendeel, tussen 2004 en 2008 heb ik hem meer gezien dan mij lief was. En ik was toen heel tevreden over zijn diensten.
Maar mijn gynaecoloog is niet zo'n diplomatisch man. Telkens als ik hem zie vraagt hij of we geen kinderwens meer hebben. Dat is de reden dat ik niet zo graag bij hem passeer. 

We hebben 1 dochter. Niet omdat we het zo wilden maar omdat de natuur en de wetenschap het zo beslisten.
In topdokters vroeg iemand zich af of kinderen krijgen een recht is. En ik kan met volle overtuiging zeggen : neen, kinderen krijgen is geen recht! Het is geen plicht! Het is een voorrecht! Een gunst waar we heel dankbaar voor moeten zijn, iets waar meeste mensen niet bij stil staan.

Maar ik dwaal af.

Ik ging dus nog eens bij hem langs. En nergens te laat zo bleek. Alhoewel ik er niks van voelde zat er aan de buitenkant van mijn baarmoeder een gezwel van ongeveer 7cm doorsnede. Die moest eruit! 
Vorige week dinsdag ging ik onder het mes. Het gezwel en het grootste deel van mijn eierstok werd weggenomen. Gelukkig is het allemaal niet erg. Het gezwel is goedaardig en ze hebben het volledige weg kunnen nemen.

Na een weekje ben ik nog steeds niet zo mobiel.  Ver wandelen lukt niet en ik heb nog steeds pijnstillers nodig. Ook mijn naaiprojecten liggen te wachten op betere tijden.

Mijn dochter was heel ongerust , ze vertelde deze morgen zelfs dat ze de dag van de operatie op school heeft geweend. Dat doet je wel even slikken!
Zij zorgde er wel voor dat mijn kamer in het ziekenhuis mooi versiert was😀.


Tot later.


1 opmerking:

Huispak

We zitten tegenwoordig veel thuis.  Thuiswerk, thuisonderwijs, afkoelingsweek, quarantaine en gewoon thuis chillen want er is toch nergens i...